Als toerist zul je niet snel in Khukhan belanden. Er valt namelijk niets te zien of beleven. Tenzij je er familie hebt, en er een feest wordt gevierd.
Mijn Nederlandse neef Roland heeft een uit Thailand afkomstige partner, Pen, met wie hij in Nederland woont, maar ook in Thailand een huis bezit. Dat Thaise huis staat in Khukhan, op een soort compound waar ook de huizen van Pens zussen, broer en moeder staan. Omdat ik redelijk in de buurt was (Bangkok, op een nachtbusreis van zo’n negen uur afstand), besloot ik hen in Khukhan op te zoeken.
Ik arriveerde zaterdagochtend rond 6 uur in Khukhan, om 9 uur begon daar de viering van Kathina. Een feest waarbij de plaatselijke monniken nieuwe kleden krijgen, en niet alleen dat. Ze werden overspoeld met cadeaus, waaronder fraai versierde boompjes waar geld in was gehangen en vele andere cadeaus waar de welvaart vanaf droop. Dit jaar waren Roland en Pen de grote sponsors achter deze cadeaus. Waarmee ze feitelijk het middelpunt van het feest waren. En mij daarin meenamen.
Met een geldboom rond de tempel
Het mooiste van reizen vind ik het opdoen van nieuwe ervaringen. In dat opzicht werd mijn weekend in Khukhan een bijna niet meer te overtreffen belevenis. Ik danste twee kilometer over straat met allerlei vrolijke Thaise mensen, liep met een geldboom drie keer rond een tempel, kreeg van tientallen mensen die ik nooit eerder had gezien gelukwensen, die ze bevestigden door een geel touwtje om mijn arm te binden, en werd bovenal als een nieuwe zoon in de Thaise familie opgenomen. De mooiste momenten waren zo bijzonder dat ik het maken van foto’s voor dit blog even liet zitten om ze met volle aandacht te beleven. Dat vergeef je me vast wel.
Na het weekend zijn we op maandag nog naar twee tempels in het oosten van Thailand gereden, waar ik uiteraard wel weer mijn best heb gedaan zo mooi mogelijke plaatjes te schieten.
Reactie plaatsen
Reacties